REPUBLIKA SRPSKA JAVNA USTANOVA „VODE SRPSKE“ BIJELJINA

Sjećanje na Dušana Sopića (1936-2020): Odlazak velikog stručnjaka i prijatelja

dec 09, 2020 Novosti

U sektoru voda Republike Srpske sa tugom i sjetom primljena je vijest da nas je napustio Dušan Sopić, još jedan iz plejade velikih stručnjaka koji su ostavili neizbrisivi trag u vodoprivredi Republike Srpske, kao i bivše SRBiH i Jugoslavije. Preminuo je 17. novembra 2020. u svojoj Banjaluci.

---

Dušan Sopić rođen je 1936. godine. Kao dijete vojnog oficira živio je i školovao se u mnogim gradovima širom Jugoslavije, što je uticalo da je sve ljude prihvatao bez predrasuda i otvorenog srca.

Građevinski fakultet završio je u Beogradu 1963. godine, a svoj profesionalni put započeo je iste te godine u Vodnoj zajednici „Dubička ravan“ gdje je radio na rješavanju problema zaštite od voda, što je uključivalo projektovanje hidromelioracionih sistema, nadzor nad realizacijom sistema za odvodnju unutrašnjih voda kojim su obuhvaćeni lateralni kanali, kanalska mreža, nasipi, pumpne stanice i zaštita obala.

1965. godine nastavlja sa radom u Vodoprivrednom preduzeću „Sava“ Gradiška koja je u tom trenutku bila najveće vodoprivredno preduzeće u BiH. Bavi se projektovanjem, izvođenjem i nadzorom nad izvođenjem radova na objektima iz oblasti vodoprivrede kao što su rekonstrukcija nasipa pored rijeka i regulacija vodotoka u Gradišci, Tuzli, Derventi.
Rad u Zavodu za vodoprivredu Sarajevo, kancelarija u Banjaluci, počeo je 1973. godine. Bio je zadužen za nadzor i kontrolu hidrotehničkih objekata na području Srbačko-nožičke ravni, Lievče polja i Dubičke ravni. To je period intezivne izgradnje kanalske mreže za odvodnju unutrašnjih voda, izrade odbrambenih nasipa na rijekama Vrbas, Una, Unac, regulacije i uređenja vodotoka na području Čelinca, Kotor Varoši, Novog Grada, Cazina, Bihaća i Prijedora.

Po osnivanju Republičke direkcije za vode Republike Srpske 1996. godine, počinje sa radom na poslovima iz oblasti voda za područje Srbačko-nožičke ravni, Lijevče polja i Dubičke ravni sa fokusom na objekte za odbranu od poplava. Učestvuje u formiranju Kancelarije za integralno upravljane oblasnim riječnim slivom rijeke Vrbas sa sjedištem u Banjaluci i u njoj radi do odlaska u penziju 2003. godine.

Nakon odlaska u penziju radio je kao samostalni konsultant na projektima iz oblasti voda, među kojima su i „INFRARED-LIFE“ projekat sa fokusom na integralno upravljanje vodama na nivou rječnih bazena, učestvuje kao nadzor na izradi projekata za hidrotehničke objekte vezane za autoput Banjaluka – Gradiška i drugo.

Duško Sopić bio je omiljeni kolega i saradnik čija je dobronamjernost, plemenitost, pronicljivost i širina njegovog uma i divne duše bila uvijek prisutna u kontaktu sa ljudima. Uvijek je bio spreman da razgovara, objasni i pomogne, posebno mladim kolegama koji su tek počinjali svoj radni vijek u sektoru voda. Nesebično je dijelio svoje znanje i iskustvo tako da su na njega svi gledali kao na „čuvara“ svih podataka o vodoprivredi i njenom istorijatu.

Posebno je bio ponosan na sistem za odbranu od poplava na slivu rijeke Save u čijoj je realizaciji učestvovao. Često je mladim inženjerima isticao, da kada je on počeo da radi u Dubici 1963. poplave su bile redovna pojava, jer nije bio izgrađen sistem odbrane od poplava. U to vrijeme čamci su bili stacionirani ispred zgrade opštine odmah po dojavi da raste vodostaj rijeke Save, a danas sistem odbrane od poplava štiti Dubičku ravan, tako da ljudi nisu ni svjesni njegovog postojanja.

Duško je neizmjerno volio svoj posao i radio ga je sa velikom odgovornošću i posvećenošću do kraja svog radnog vijeka. Za sve svoje radne kolege uvijek je imao razumijevanja i nesebično je svima pomagao i uvjek nastojao da u mladima razvije pozitivan odnos i ozbiljnost prema poslu.

Zbogom dragi Duško, ostaćeš u divnom sjećanju svih kolega u sektoru voda Republike Srpske.

---